Ας μού' ταζες λοιπόν κι εμέναν' ουρανέ
μια φώσφορη παλάμη
να την κουνήσω τυχαία κι απαλά
ν' ανάψει το φεγγάρι.

Εσμεράλδα Γκέκα

……………………………………………

Σκηνικό

Μπύρες σεντόνια
άπλυτα πιάτα τσιγάρα
ρεμπέτικα στο περιθώριο
κι η ομορφιά σου...                                                                 


Χαριτίνη Ξύδη

…………………………………………

ΜΙΚΡΑ ΑΝΤΙΟ

Ξενύχτησα να σ' αγαπώ,
μα θα πνιγώ
σε αναφιλητά
μικρών αντίο
και χάδια συγγνώμης,
σε online διαδρομές
κι άδειες αγκαλιές,
σε χαμένα "αν" και "θα"
υποψιών και συνειρμών
που τη νύχτα στοιχειώνουν



Δημήτρης Π. Κρανιώτης