Χάνω τα δάχτυλά μου στα μαύρα σου μαλλιά
Χάνομαι μες στα μάτια σου
Ροζ είναι τα χείλια σου
κι όλη η άνοιξη στο κορμί σου
Ας λειώσω ακόμη μια φορά στο άγγιγμά σου



Ειρήνη Βασιλάκη

.............................................................................

 

 

 

 

ΤΟ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ

Ήταν μια μέρα πληκτική
σαν όλες
δουλειές, παιδιά, τα ίδια
και τότε συνέβη το καταπληκτικό
το κάτι άλλο
τι αγωνία, τι έξαρση!
Χάλασε το πλυντήριο
και γέμισε νερά
η στεγανή μου ευτυχία



Αγγελική Μακρή

..................................................................

ΖΕΣΤΗ ΑΚΟΜΑ

Ζεστή ακόμα από την ξένη αγκαλιά
ενώνεται η νύχτα σου μαζί μου.

Δεν τολμώ να βάλω το χέρι στα μαλλιά σου
μη συναντήσω ξένα δάχτυλα.

Μένω ξαπλωμένη δίπλα σου
χωρίς κουβέντα, χωρίς επαφή.
Ταπεινωμένη. Από το χνώτο σου
να μη μπορώ να φύγω.



Θεοδώρα Ντάκου

................................................................................................................

ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ

Γέρασες,
κι αυτή ούτε μιά ρυτίδα.

Τι εξευτελισμός
να βάφεις τα μαλλιά

και πλάι της
τον εραστή να παρασταίνεις



Χρίστος Λάσκαρης

........................................................................

ΤΑ ΠΑΡΑ ΤΟΝ ΑΛΙΑΚΜΟΝΑ ΕΡΩΤΙΚΑ
[κεχωσμένα θραύσματα]

Όπως διασχίζει ο Αλιάκμονας
μες στη σιγή
τα βουνά
και εκείνα
στο βλέμμα του καθρεφτίζονται
και τον υπάρχουν
έτσι και εσύ
με διασχίζεις
και στο βλέμμα σου
υπάρχω
και ποτίζομαι


Όλγα Ντέλλα

........................................................

ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗ

Έλεγα χτες να σε ξεχάσω,
σήμερα τρέμω μη σε χάσω.



Κάρολος Τσίζεκ

..............................................................

ΤΑ ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΑ

Τώρα που, ας πούμε, όλα πέρασαν,
μένει μόνο το τηλεφώνημά σου κάθε δίμηνο,
έτσι για να δικαιολογείται η καλή μας φιλία`
- μετά απ' τις τόσες ξυπόλητες επιδρομές μας
στα καλοκαιρινά χαλιά σου, ιδρωμένοι
ύστερα από τόσο ούζα-

μπράβο, βρήκες τρόπο και συ
να κρατάς τα προσχήματα.



Βασίλης Δημητράκος