ΤΑ ΕΝΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ

Mέσα στον ουρανό καπνίζουν τα μεγάλα καράβια

και πάνω  στη γη υπάρχει αυτό το βράδυ ένας

άνθρωπος που γράφει δίπλα σε ένα κερί

κρατώντας ένα στυλογράφο Watermann

Σκέφτεται τα γκρίζα πουλιά που χορεύουν

τους  αργούς  γκρίζους τους χορούς

όπως σκεφτόμαστε ένα σκύλο που αποκοιμήθηκε

Γνωρίζει  πράγματα πολλά που όνομα δεν έχουν

πάνω στη γη και μες στους ουρανούς

που για εκεί πετούν τα μεγάλα καράβια

Τα  δέντρα παρακαλούν για σιωπή

Υπάρχει ένας άνθρωπος που γράφει δίπλα

σε ένα κερί

και που σκέφτεται το φεγγάρι

και που σκέφτεται το Θεό

Υπάρχουν επίσης αυτές οι μικρές πεταλούδες

διαφημίσεις του παραδείσου

σπίτι αγγέλων πολύ καλοφτιαγμένο

ιδιοκτήτες κομψών μπαστουνιών

και μεγάλα αυτοκίνητα απλά ευέλικτα αθόρυβα

Οι άγγελοι είναι φίλοι

όταν τους γυρεύουμε μια συμβουλή

πώς να διαλέξουμε γραβάτα

μας απαντούν γεμάτοι θλίψη

Διάλεξε αυτή που πάει με το χρώμα των ματιών σου

Οι άγγελοι εξαφανίζονται μέσα στις φλόγες των κεριών

και δεν υπάρχει τίποτε παρά μονάχα δέντρα

και φυσικά τα ζώα που τα ξεχνάμε

και που κρύβονται

Αυτοί οι τολμηροί γνωρίζουν ότι η σιωπή είναι απαραίτητη

αυτή την ώρα της θαρραλέας νύχτας

αυτή την ώρα που κατεβαίνουν οι προσευχές

και τα τραγούδια πάνω στα σκαλοπάτια τα βαμβακερά

Είναι η ώρα που βλέπουμε τα μάτια

που δεν θέλουν ποτέ να είναι σβηστά

ακίνητα όπως τα σεραφείμ

Άγγελοι του Παρισιού δανείστε μου τα φτερά σας

δανείστε μου τα δάχτυλά σας

δανείστε μου τα χέρια σας

Πρέπει να κοιμηθώ ακόμα για πολύ

και το κεφάλι μου να είναι βαρύ σαν αμαρτία

Πρέπει να πεθάνω χωρίς καμιά κραυγή

μες στη σιωπή που την παρακαλούν τα δέντρα

δίπλα σε ένα κερί

δίπλα στο σκύλο που αποκοιμήθηκε

PHILIPPE SOUPAULT