Τρίτη 5 Αυγούστου 2014







Ήμουν από σίδερο
όταν ρουφούσες τη σκουριά μου
ήμουν από πέτρα
όταν σφυροκοπούσες τα πλευρά μου
Έγινες σάρκα και μ' έζωσες
έγινα αίμα και μ' έπνιξες



Άννα Κατεβαίνη


………………………………………………..


ΔΙΕΙΣΔΥΣΗ
 

Τα πιο πολλά, τα πιο ωραία,
τα΄δες απ΄την κλειδαρότρυπα- λουλούδια πεσμένα στο πάτωμα
και μέσα στα παπούτσια σου. 
Καλύτερα λοιπόν
να περπατάς ξυπόλητος
μη σ΄ακούσουν.



Γιάννης Ρίτσος





Aπάνω απ' το κεφάλι μας πέρασε ο Ισημερινός
τα πόδια μας τα πάγωσαν οι πόλοι
και δεν υπάρχει μια σταλίτσα
ενδιάμεσο εύκρατο κλίμα
για την καρδιά μας



Κώστας Μόντης

………………………………………………….


Μόνο να λέω τ' όνομά σου
τη νύχτα
ακουμπώντας τα δάχτυλα στο λαιμό
να ψιθυρίζω μια μια τις συλλαβές 
και να σε βρίσκω
Μόνο να λέω το όνομά σου
τα μεσημέρια
κρυφακούγοντας
ένα σπασμένο βότσαλο στη θάλασσα
και να σκληραίνει το φως
ανεξίτηλο



Θεώνη Κοτίνη







ΙΚΕΣΙΑ

Ξενύχτά με

                   απόψε που πέθανα
Αύριο που θ' αναστηθώ
                  τι νομίζεις θα σ' έχω ανάγκη;



Δώρα Αλμπέρτου






Μ' ΑΓΑΠΑΣ

Μ' αγαπάς

όπως κι ο ίδιος ο Θεός μου.
Με παίρνεις τηλέφωνο,
όταν απουσιάζω-έτσι λες,
κι όταν μένω σπίτι,
με στήνεις.



Μ. Νικολάου

………………………………………………………




Mου' σπασες την καρδιά μου
σε χίλια κομμάτια
να μαζεύω να μετρώ.
Ένα τα χειλάκια σου
δύο η μυρωδιά σου
τρία τα ματάκια σου
τέσσερα η τρέλα σου
ναι, η τρέλα σου'
σ' αυτήν ποντάρω τώρα
να ξαναβάλει τη σπασμένη καρδιά μου
στο μισό μου κορμί
μ' ένα  απροσδόκητο νεύμα
ένα κεραυνοβόλο τηλεφώνημα.



Δημήτριος Μουζάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου